สรุป: ทำไมบ้านทำร้ายเรา-อย่านำกฎระเบียบของอำนาจหน้าที่กลับมาบ้าน

ความสัมพันธ์ของมนุษณ์ประกอบด้วยสองส่วนหลัก คือความสัมพันธ์ส่วนบุคคล และความสัมพันธ์ทางสังคม ความสัมพันธ์แต่ละแบบมีกลไกการทำงานที่แตกต่างกัน ดังนั้นเราจึงไม่สามารถใช้วิธีการบริหารจัดการแบบเดียวกันในการจัดการความสัมพันธ์ทั้งสองรูปแบบได้

ความสัมพันธ์ทางสังคม ซึ่งก็คือหน้าที่การงานความรับผิดชอบต่าง จำเป็นต้องใช้กลไกของอำนาจในการจัดการ แต่กับความสัมพันธ์ส่วนตัวแล้ว เราต้องใช้ความรู้สึกเป็นพื้นฐานในการจัดการ ซึ่งก็คือการใส่ใจ เข้าใจ และยอมรับ ความรู้สึกของกันและกัน

เราจำเป็นต้องเข้าใจและแยกแยะการจัดการทั้งสองแบบออกจากกันอย่างเด็ดขาด เมื่อใดก็ตามที่เราเผลอเอาอำนาจหน้าที่ในการงานกลับมาที่บ้าน สิ่งที่เราจะได้รับจากคนในครอบครัว คือความเย็นชาและหมางเมินเพราะทุกคนในบ้างต่างก็คิดแค่ว่าต่างคนต่างทำหน้าที่ของตนไปวัน ๆ ให้ดีเท่านั้นก็พอ

นอกจากอำนาจหน้าที่แล้วสิ่งหนึ่งที่เราจำเป็นต้องละทิ้งไว้นอกบ้านคือ บรรยากาศในการทำงาน กับคนในครอบครัวแล้ว เราไม่จำเป็นต้องสงวนท่าที หรือเก็บงำความรู้สึกจนเกินไป เป็นผู้ใหญ่อยู่นอกบ้าน แต่กับในบ้าน เราสามารถเป็นเด็กน้อยที่เล่นเป็นเพื่อนลูกได้ทั้งวัน